Suriname Economie - CasaCama - Suriname Paramaribo accommodaties

Economie van Suriname

Geldzaken & economie van Suriname

Suriname is zeer rijk aan natuurlijke hulpbronnen en wordt op grond daarvan wel als zeventiende land op de lijst van rijkste landen geplaatst. De natuurlijke hulpbronnen omvatten onder andere hout, bauxiet, goud en porseleinaarde (kaolien). Ook bevinden er zich kleine hoeveelheden nikkel, koper, platina en ijzererts.

Van de Surinaamse export komt 70 procent op rekening van het bauxiet. Aanverwante industrie: aluinaardefabriek en aluminiumsmelterij. Ten zuiden van Paramaribo is door de aanleg van een stuwdam in de rivier de Suriname het Prof. Dr. Ir. W.J. van Blommesteinmeer ontstaan; een waterkrachtcentrale gevoed door het meer, levert elektriciteit, onder meer voor de productie van aluminium.

Een tweede belangrijke pijler, is de winning van aardolie door Staatsolie Maatschappij Suriname N.V., voornamelijk in Saramacca, een district 45 kilometer verwijderd van Paramaribo.

Andere takken van de economie zijn landbouw en visserij, houtwinning (Bruynzeel) en handel. Landbouwproducten: rijst, bacoven (bananen), palmpitten, kokosnoten, pinda’s, rundvlees, kippen, bosproducten, garnalen.

Export: onder meer rijst, garnalen, bacoven en palmolie.
Import: Consumptiegoederen, olieproducten, voedingsmiddelen, katoen, productiemiddelen.

Munteenheid: de Surinaamse dollar (=100 cent); code: SRD.

Huidige economische situatie in Suriname

Sinds de, in 1975 verkregen, staatkundige onafhankelijkheid voltrekt zich in Suriname een wisselvallig economisch ontwikkelingsproces. De wisselvalligheid wordt veroorzaakt door de zwakte en instabiliteit van de drie pijlers waarop de economie traditioneel rust, te weten de op de export gerichte exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, de import van concessioneel kapitaal en het overheidsbeleid.

De economie van Suriname wordt gedomineerd door een grote overheidssector met veel staatsbedrijven. In Suriname houden de meeste bedrijven zich bezig met dienstverlening en handel. De export wordt gedomineerd door delfstoffen, vooral goud en tot 2015 ook bauxiet, die het land afhankelijk maken van de prijzen op de wereldmarkt, maar tegelijkertijd ook bruikbare buitenlandse valuta opleveren. De import bestaat voor het grootste deel uit investeringsgoederen, grondstoffen en hulpstoffen. De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) schat de omvang van de informele economie op 20% van de formele economie. De economie raakte sinds de onafhankelijkheid meerdere keren verstoord, doordat de regering hoge uitgaven compenseerde met monetaire financiering, oftewel het bijdrukken van geld. Hierdoor waren er terugkerend periodes van grote inflatie en economische teruggang. In 2018 leefde 19,8% van de bevolking in armoede. Suriname behoort daarmee economisch tot de armste landen van Zuid-Amerika.